Ben Er Nog

Lieve familie, vrienden, lotgenoten en iedereen die me volgt. Ik ben er nog. Het heeft even geduurd voordat ik weer de energie had om te schrijven, maar hier ben ik dan.

Op Hemelvaartsdag lekker genoten van mijn eigen huis, gezin en tuin. Vriso ook lekker 4 dagen vrij, dus tot en met zondag gewoon even niks. Vooral proberen niets te doen was het advies. Dat gaan we dan maar proberen.

Nou, Pascal en niets doen is niet echt een optie. Maar voor mijn doen heb ik weinig gedaan. Vooral genoten, lekker gegeten. Vriso een nieuwe tuinset opgehaald. Bij een nieuwe barbeque (alvast voor vaderdag) hoort ook een nieuwe tuinset vonden wij. Na 10 jaar erover denken, nu maar besloten er een te kopen. Het zit heerlijk. De barbeque doet het trouwens ook zeer goed en is zeer makkelijk schoon te maken.

Zo lekker het weekend doorgekomen, maar ook tot de ontdekking gekomen dat voor mij niets doen nog te veel is. Zondag had ik het dus even te zwaar en barstte de bom.

Ik kwam na 4 weken uit het ziekenhuis en dacht ik ben weer thuis, alles is net zo als 4 weken geleden. Maar dat is niet zo. Na een dag of 2 vervielen we allemaal weer in ons oude ritme. Hier word je zo voor gewaarschuwd, maar het gebeurt gewoon. Ik kan gewoon echt nog niets en dit moet je wel binnen je gezin ventileren. Dat heb ik dan ook gedaan. Daarna elkaar lekker knuffelen en alles is weer duidelijk en opgelost.

Duidelijkheid van en voor elkaar is zo belangrijk.

Maandag naar het UMC, weer bloed prikken en langs de Hematologie. Alles ziet er goed uit mevrouw van Eek. Ik voel me ook zeer goed en ben blij dat ik weer gewoon thuis ben. Over 2 weken weer bloed prikken en dan bel ik u met de uitslag. En weer naar huis.

Dinsdag belt de stamcelverpleegkundige nog om even te kletsen, soort maatschappelijk werkster, was heel gezellig. Ik zat lekker in de tuin, met lange broek, lange mouwen, factor 50, zonnehoed op en onder de parasol te niksen. Heerlijk.

Woensdagmorgen wilde ik eindelijk eens aan mijn blog gaan beginnen, maar ik voelde mezelf niet helemaal happy. Lekker mijn bed ingekropen.

Als avondeten lekker de tomatensoep van Sandra (van Puur Groente en Fruit) gegeten, lekker voedzaam en al tijden niet zo’n lekkere soep gegeten. Ik dacht daar ga ik wel van opknappen. Daarna lekker mijn bed in gegaan om te gaan slapen.

De nacht verliep niet zo als ik wilde. Mijn temperatuur ging weer omhoog, maar ik dacht als ik goed geslapen heb komt het vast goed. In de loop van de ochtend had ik tegen de 40 graden koorts en heb toen gelijk gebeld. We mochten met spoed naar de Spoedeisende Hulp in Utrecht. Binnen het uur waren we er en meteen in isolatie. Ik had namelijk ook klachten met slikken en hoge koorts, die combinatie is gelijk testen tegenwoordig.

Ik zal er geen heel lang verhaal van maken, maar er werd weer genoeg bloed afgetapt, ook weer een CT-scan van de longen en er werd een bed voor me gezocht ergens in het ziekenhuis. De afdeling Hematologie (B2 Oost) ligt namelijk vol. Uiteindelijk een kamer gevonden op D5 Oost (Hoofd-Hals Chirurgische Oncologie). Er blijken meerdere hematologie patiënten op de gedachte te zijn gekomen om anders te gaan doen dan gepland, bij mij op de afdeling ligt nog iemand en dan schijnen er nog ongeveer 6 over de rest van het ziekenhuis verspreid te liggen.

Hopelijk kunnen ze wat vinden en is het geen Covid. Het enige waar ik last van heb is hoge koorts en aften op mijn tong, wat het pijnlijke slikken verklaart.

Jullie raden het al, tot op vandaag zijn alle virussen negatief, heel fijn maar wat heb ik dan!!!!! Wat nu nog uitstaat is de waterpokken, CMV en Pfeiffer, hier is nog geen uitslag van. Van alle bacteriekweken is ook nog geen uitslag.

De koorts is behoorlijk heftig geweest de afgelopen dagen met een hoogst gemeten temperatuur van 41,2. Sinds gisterenmorgen ben ik koortsvrij en vannacht voor het eerst redelijk geslapen. De dagen hiervoor was ik of aan het klappertanden en rillen of ik had het zo warm dat mijn bed binnen 5 minuten doorweekt was. Het is goed dat ik hier nu ben, maar toch hoop ik morgen naar huis te kunnen.

Vandaag kwam het hoofd van de Hematologie langs en vertelde eigenlijk dat ze het ook niet weten. Mijn bloed gaf donderdag aan dat ik in een zware dip zat (nummer 2), vandaar ook de 2 soorten anti-biotica via het infuus, inmiddels ben ik weer uit de dip gelukkig. Ik word morgen weer besproken in het grote overleg in de ochtend en hoor dan verder in de middag. Weer even wachten dus. Hij vond me er wel fit bij zitten.

Ondertussen hebben we ongeplande gezinsuitbreiding. Ko is bij ons komen wonen, nu een half jaar oud en al net zo groot als Molly. Mama hij is zo lief, ik ga heel goed voor hem zorgen hoor en hij helpt ook met mijn huiswerk.

Ik ga er vanuit dat ik deze week weer thuis ben en hopelijk morgenmiddag al. Kan ik Ko ook in het echt zien. Tot snel.