De Vakantie Voorbij

Al weer even geleden dat ik wat gepubliceerd heb. Inmiddels is de vakantie al weer 2 weken voorbij en valt het me erg zwaar om het dagelijks leven op te pakken.

Simpele dingen lukken nog steeds niet. Ik weet dat het herstel een lang traject is, maar ik heb gewoon niet zoveel geduld. De onzekerheid speelt hier ook een rol bij. Hoe ben ik van het voorjaar? Hoe lang blijf ik zo, wanneer wordt het weer slechter?

Ik weet dat dit gedachten zijn die ik moet loslaten en dat ik in het nu moet proberen te leven. Maar dat is wel heel moeilijk. Ik weet dat ik zo af en toe boos mag zijn op alles en iedereen, zonder uitleg. En toch keur ik dit voor mezelf, onbedoeld, af. Dan zeg ik tegen mezelf dat ik juist blij moet zijn met deze kans en dat alles zo goed uitpakt.

Om weer wat beter in mijn vel te komen, ga ik proberen om mijn dagen zo in te delen dat ik niet meer doodop ben van iets doen. Hiervoor ga ik een dagschema maken, waarbij ik activiteiten zo in plan dat ze niet te lang duren en dat ik daarna altijd een pauze plan.

Mijn bloeduitslagen waren zo goed, dat ik misschien over een maand wel mag stoppen met de antibiotica en dan ook weer alles mag eten. Wat verheug ik me op een carpaccio, gerookte zalm of een goede ossenhaas. MMMMM.

Vanaf a.s. maandag mag Tijs weer naar school van ons, mits niemand uit zijn klas positief test. Wisselen van lokaal mag hij dan gelijk doen met de leerkrachten, zo wordt de drukte op de gangen zo veel mogelijk voorkomen. Gelukkiger kon ik Tijs niet maken met dit nieuws.

Waar ik heel blij mee ben is dat de hittegolf voorbij is, ik kan weer naar buiten zonder als een mummie over straat te lopen. Wat wel een nadeel is nu het kouder wordt is dat het fenomeen van Raynaud gelijk weer opspeelt.

Vanwege mijn lage bloeddruk was ik gestopt met Nifedipine (helpt iets tegen Raynaud). Dit medicijn verlaagt nl je bloeddruk. Inmiddels toch maar weer mee begonnen en hopelijk wordt mijn bloeddruk niet te laag. Bij de oefentherapeut ook wat oefeningen gekregen om de bloedsomloop te stimuleren. We wachten af wat dit allemaal gaat doen.

Dit was dan weer even een update. Tot snel weer.

15 reacties op “De Vakantie Voorbij”

  1. Zet hem op he!! “we” redden het wel… net zelf weer geopereerd….. vooral doorgaan…
    dikke knuffel van mij en ook van Sanne

  2. Lieve Pascal,
    Wat krijg je het voor de kiezen en wat ben je sterk en positief. Alle respect voor je houding in deze moeilijke tijd. Ik wens je zoveel sterkte .
    Wat schrijf je mooi, en aangrijpend Pascal! Graag tot ziens, liefs Fleur

  3. weer een heel sterk verhaal! ik denk dat je jezelf erg goed helpt met het van je af te schrijven. en je volgers doe je een plezier omdat het iedereen motiveert niet bij de pakken neer te zitten. dank je wel en moedig voorwaarts!

  4. Hoi Pascal, Fijn om weer iets te horen. En (on(geduld ja dat is een beetje de aard van het beestje en hoort ge woon bij je. Groetjes

  5. Het altijd streven naar perfectie en zelfstandigheid, is eigenlijk onmenselijk he! We willen alles in n rap tempo verbeteren/ veranderen, maar dat lukt vaak niet, zeker niet t fysieke deel. Je lijf is zo hard a t werk!!
    Bijna altijd als ik je zie heb je n glimlach op je snoet, terwijl je je mss helemaal niet okay voelt. Geef jezelf de ruimte om lekker chagrijnig te zijn, te brommen, dag later schijnt vaak de zon weer ! 🌞🌞🌞Kop op meid! Nog even en je zit aan n heerlijk stuk zalm ! Knuffel v ons!💋

  6. Hi Pascal, ik zei nog tegen Roy al een tijd niets gehoord van je. Roy kwam thuis, na een potje tennis met Thijs, en vertelde dat je weer thuis bent. Wat fijn om dat te horen. Fijn dat je thuis bent. Fijn om weer wat van je te lezen. Sterkte verder 😚

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.